Pap, doe jij ook aan ghostwriting?

Daar heb je ‘m weer hoor. Mijn zoon van zestien. Met zijn bovengemiddelde interesse voor het communicatievak. Sterker nog: voor fotograferen, filmen, grafisch design en het bouwen van websites draait meneer tegenwoordig zelf ook zijn hand niet om. En dus is daar een van zijn vele vragen: ‘Pap, doe jij ook aan ghostwriting?’

Als tekstschrijver kruip ik altijd in de huid van mijn opdrachtgever. En nog belangrijker: ik kruip vooral in de huid van zijn of haar klanten en doelgroepen. Want uiteindelijk moeten zij geboeid en geraakt worden, zich verbonden gaan voelen met bedrijf, merk of boodschap en in beweging komen. En als het even kan bereid zijn de dialoog aan te gaan om vervolgens …

Jaja, dat heb je me nu al honderd keer verteld! Maar ik zag laatst het woord ghostwriting. Wat ís dat?

Soms ga ik nog een stapje verder: dan bén ik stiekem de klant en schrijf ik helemaal in zijn of haar geest. Want er zijn enorm veel mensen die vandaag de dag blogs of vlogs posten op social media of op vak- en branchesites. Ze moeten een column schrijven in een vakblad. Of een presentatie of speech houden. Terwijl de meesten van hen schrijven gewoon heel lastig vinden. Het is niet hun dagelijkse bezigheid, ze weten niet hoe ze moeten beginnen, het kost hen vaak enorm veel tijd en moeite enzovoort. En dan vragen ze mij.

Dus dan schrijf jij een tekst en hup zij zetten hun naam eronder of spreken het even op de camera in?

Nou, zo simpel gaat dat nu ook weer niet vriend. Meestal ga ik eerst met ze om de tafel. Wat willen ze over de bühne brengen, wat is hun boodschap? Wat en wie willen ze bereiken? En het allerbelangrijkste: hebben ze concrete voorbeelden en ervaringen uit hun praktijk die hun boodschap versterken? Verhalen die tot de verbeelding spreken van de mensen die straks hun blog, vlog, column, speech of presentatie lezen of horen. Want wat ik wil bereiken is dat de uiteindelijke tekst ook echt van henzelf is. Met een flinke personal touch. Bovendien geloof ik niet in blabla en poeha, maar in echte verhalen. Alleen daarmee kunnen bedrijven, merken en mensen zich onderscheiden en maken ze het verschil.

Voor welke bedrijven en mensen ben jij eigenlijk ghostwriter?

Sorry, maar dat ga ik jou en de mensen hier dus niet aan de neus hangen. Ik schrijf in opdracht en uit naam van mijn klant. Hij of zij is de afzender en ik blijf buiten beeld. Dat is nu juist het bijzondere aan ghostwriting. Het zou dus een beetje lullig zijn als ik hier doodleuk ga vertellen voor wie ik alle blogs, vlogs en speeches schrijf, snap je?

Got it. Trouwens, Obama had toch ook een ghostwriter?

Ja, dat was Jonathan Favreau. Hij was enorm belangrijk voor Obama en die beschreef hem als zijn persoonlijke ‘mind reader’. Dat is misschien wel de beste omschrijving van een goeie ghostwriter. De meeste politici hebben trouwens ghostwriters. En dat geldt ook voor veel popartiesten en rappers. Maar vertel eens, waarom wil jij ineens alles weten van ghostwriting?

Nou, eh …ik moet volgende week op school een persoonlijk verhaal inleveren voor Nederlands. Wil jij mijn ghostwriter zijn?